مرد شمارهی یک من در عرصهی شعر و ادبیات و معرفت و فرهنگ و شعور و عشق و عاشقی و هر چی چیز خوب و قشنگ تو این دنیا هست […]
هیچ دوربینی در جهان قادر به ثبت کردن اون حد از زیبایی که چشم انسان قادر به دیدن و درک کردنش هست نیست و هرگز هم نخواهد بود. به عنوان […]
ای بر در سرایت غوغای عشقبازان همچون بر آب شیرین آشوب کاروانی تو فارغی و عشقت بازیچه مینماید تا خرمنت نسوزد تشویش ما ندانی واسه این همه قشنگ عاشقی کردن […]
داشت اتفاق میافتاد… درست در مقابل چشمانم؛ طلوع جادوییاش را میگویم خواندن را متوقف کردم و چشم دوختم به آسمان که تا لحظهای پیش سیاه بود و حالا زرد و […]
زمان از نگاه گیاه اصلا چیز عجیب و غریبی نیست چون اصلا وجود خارجی نداره. برای گیاه زمان یعنی همین لحظه، همین حالا؛ یک دقیقه ی قبل همین حالا بوده، […]
گفتم اگر لبت گَزَم مِی خورم و شَکَر مَزَم / گفت خوری اگر پَزَم قصه دراز میکنی من عاشق این غزلم، از همون بیت اول تا آخرین بیتش. اما در […]
خانم «شیمبورسکا» میگوید: “شهامت میخواهد دوست داشتن کسی که هیچ وقت هیچ زمان سهم تو نخواهد شد” و من فکر می کنم که این عمیقترین شکل دوست داشتن است؛ وقتی […]
میبوسی در حالیکه نمیخواهی نمیبوسی در حالیکه میخواهی ظاهرا یک جابهجایی کوچک اتفاق افتاده است، انگار که یکی به دیگری گفته باشد «میشود من کنار پنجره بنشینم؟» و دیگری بزرگوارانه […]
در حالیکه در مقابل پنجرهای که رو به منظرهای چشم نواز باز میشد ظرف میشستم، شاهد اسیر شدن و کشته شدن زنبوری به دست عنکبوتی بودم و با اینکه کمی […]
جیرهی روزانهی من از توجه کردن به خودم چند ساعت اول روز است؛ ساعات مابین ۵ تا ۸ صبح که من آن را مطلقا با کسی تقسیم نمیکنم. وقتی شاهد […]
اگر چه هر چه جهانت به دل خریدارند مَنَت به جان بخرم تا کسی نیفزاید چقدر خوب بلده این سعدی عاشقی کردن رو… تصور کنید مزایدهی عشّاق […]
تمام جنگهای عالم جنگهای داخلیاند… هیچ جنگی خارجی نیست. آدمها با خودشان میجنگند؛ با آن بخش از خودشان که نمیتوانند بپذیرند بخشی از آنهاست و جنگها تنها زمانی پایان مییابند […]