صفحات
-
آموزش های عکاسی و نوردپرازی
۲۴ دی ۱۳۹۹چگونه نور ریم ایجاد کنیم؟
در این ویدئوی آموزشی طریقه‌ی ایجاد کردن نور ریم در عکاسی از محصولات توضیح داده شده است. وقتی لبه‌های یک سوژه با استفاده از نور روشن می‌شود به طوریکه شکل کلی آن سوژه توسط نوری که در لبه‌ها ایجاد شده قابل تشخیص باشد به آن نورپردازی ریم گفته می‌شود.
۱۱ خرداد ۱۳۹۹تنظیمات دوربین در زمان استفاده از فلاش‌های استودیویی
در این ویدئوی آموزشی به نحوه‌ی تنظیم کردن دوربین در آتلیه و در زمان استفاده از فلاش‌های استودیویی پرداخته شده است. در این ویدئو چگونگی عملکرد رادیو فلاش و تریگر و همچنین حداکثر سرعت شاتر در استودیو توضیح داده شده است. با مشاهده‌ی این ویدئو می‌توانید به سرعت دوربین خود را در آتلیه تنظیم نموده و شروع به کار با فلاش های استودیویی نمایید.
۰۶ خرداد ۱۳۹۸چگونه عکس‌هایی صد درصد شارپ داشته باشیم؟
در این ویدئوی آموزشی تکنیک Focus Stacking آموزش داده شده است. به کمک این تکنیک شما می‌توانید عکس‌هایی داشته باشید که دارای فوکوس صد درصدی هستند. این تکنیک در عکاسی از انواع سوژه‌ها و به ویژه در عکاسی جواهرات کاربرد دارد.
یک جایی خواندم که «ما نمی‌نویسیم تا فهمیده شویم، می‌نویسیم تا بفهمیم» و من این را با تمام وجود درک میکنم. من تنها با نوشتن است که جهانِ درون و بیرونم را می‌فهمم و این اولین بار است که با عشق در یک کلاس درس حضور دارم.
در سفری که می‌روم همراهی ِ تک تک آدم‌ها، چیزها، حس‌ها و فکر‌ها را قدر می شمارم و ایمان دارم که هر کدام به دلیل ارزشمندی در مسیر من قرار دارند.
امیدوارم همه‌ی ما فرصت کافی برای تمام و کمال درک کردنِ این معنیِ شگفت‌انگیز را در اختیار داشته باشیم.
مریم کاشانکی
آموزشهای عکاسی و نورپردازی
۲۴
دی
۱۳۹۹
چگونه نور ریم ایجاد کنیم؟
در این ویدئوی آموزشی طریقه‌ی ایجاد کردن نور ریم در عکاسی از محصولات توضیح داده شده است.
وقتی لبه‌های یک سوژه با استفاده از نور روشن می‌شود به طوریکه شکل کلی آن سوژه توسط نوری که در لبه‌ها ایجاد شده قابل تشخیص باشد به آن نورپردازی ریم گفته می‌شود.
۱۱
خرداد
۱۳۹۹
تنظیمات دوربین در زمان استفاده از فلاش‌های استودیویی
در این ویدئوی آموزشی به نحوه‌ی تنظیم کردن دوربین در آتلیه و در زمان استفاده از فلاش‌های استودیویی پرداخته شده است. در این ویدئو چگونگی عملکرد رادیو فلاش و تریگر و همچنین حداکثر سرعت شاتر در استودیو توضیح داده شده است. با مشاهده‌ی این ویدئو می‌توانید به سرعت دوربین خود را در آتلیه تنظیم نموده و شروع به کار با فلاش های استودیویی نمایید.
۰۶
خرداد
۱۳۹۸
چگونه عکس‌هایی صد درصد شارپ داشته باشیم؟
در این ویدئوی آموزشی تکنیک Focus Stacking آموزش داده شده است. به کمک این تکنیک شما می‌توانید عکس‌هایی داشته باشید که دارای فوکوس صد درصدی هستند. این تکنیک در عکاسی از انواع سوژه‌ها و به ویژه در عکاسی جواهرات کاربرد دارد.
۰۶
خرداد
۱۳۹۸
ساده‌ترین روش نورپردازی محصولات با استفاده از فقط یک منبع نور
در این ویدئو، ساده‌ترین روش نورپردازی محصولات با استفاده از فقط یک منبع نور و چند سوژه‌ی نمونه آموزش داده شده است. به کمک این روش شما می‌توانید با کمترین هزینه در اغلب موارد به یک نور عمومی قابل قبول برای عکس‌های خود دست پیدا کنید.
۱۳
مرداد
۱۳۹۷
عکاسی دراماتیک
در این ویدئوی آموزشی به بررسی سبک عکاسی دراماتیک می‌پردازیم و ویژگی‌های عکس دراماتیک را مورد بررسی قرار می‌دهیم. سپس از یک سوژه‌ی نمونه عکسی دراماتیک می‌گیریم و در پایان چند نمونه عکس دراماتیک را با هم مرور می‌کنیم تا با این سبک از عکاسی بهتر آشنا شویم.
۱۳
مرداد
۱۳۹۷
چگونه عکس‌های خود را ده برابر بهتر کنیم؟
در این ویدئو ی آموزشی اهمیت نورپردازی در عکاسی مورد بررسی قرار گرفته است و سپس مقدمات نورپردازی با استفاده از یک سوژه‌ی نمونه آموزش داده شده است. در این ویدئو شما با ابزارهای اولیه مورد نیاز برای نورپردازی و همچنین چند روش نورپردازی آشنا خواهید شد.
محصولات آموزشی
قرارداد خدمات پشتیبانی و نگهداری وب‌سایت
۴۹,۰۰۰ توماننمونهی قرارداد جهت پروژه‌های نگهداری و پشتیبانی وب‌سایت
هر وب‌سایتی که ساخته می‌شود نیازمند پشتیبانی و نگهداری دائمی می‌باشد، در غیر اینصورت به زودی کارایی خود را از دست می‌دهد چرا که وب‌سایت‌ها از نظر محتوایی و فنی بایستی دائما بروزرسانی شوند. علاوه بر آن، نیازمندیهای کسب و کارها مرتبا در حال تغییر هستند، بنابراین صاحبان وب‌سایت‌ها نیاز خواهند داشت که قابلیت‌ها و بخش‌های جدیدی را به وب سایت خود اضافه نمایند.
بنابراین خدمات نگهداری و پشتیابی از وب‌سایت‌ها بسیار حائز اهمیت می‌باشد. اما در عین حال ممکن است به دلیل عدم وجود تجربه‌ی کافی سوء برداشت‌های زیادی در حین چنین پروژه‌ای رخ دهد که باعث شود دو طرف نتوانند همکاری خود را ادامه دهند و یا یکی از طرفین متضرر شود.
بنابراین انعقاد یک قرارداد کامل و جامع می‌تواند از چنین پیشامدهایی جلوگیری نموده و به همکاری مسالمت آمیز افراد و سازمان‌ها کمک شایان توجهی نماید.
نمونه فاکتور طراحی و توسعه‌ی وب‌سایت
۴۹,۰۰۰ توماننمونه فاکتور جهت پروژه‌های طراحی و ساخت وب‌سایت
پس از به اتمام رسیدن یک پروژه‌ی طراحی و ساخت وب‌سایت، شما نیاز به ارائه‌ی یک فاکتور دقیق دارید که شامل تمامی جزئیات مرتبط با پروژه بوده و هزینه‌های پیاده‌سازی هر بخش از وب‌سایت را به طور کامل شرح دهد تا مشتری متوجه شود که چه امکاناتی برای وب سایت او پیاده‌سازی شده‌اند و این امکانات چقدر هزینه در بر داشته‌اند.
با استفاده از این نمونه فاکتور، شما می‌توانید یک صورتحساب دقیق و جامع تهیه و ارائه نمایید تا اولاً به مشتری خود اطمینان دهید که هزینه‌ها به طور دقیق محاسبه شده‌اند و ضمناً تصویری حرفهای از خود به مشتریان ارائه نمایید.
دوره‌ی آموزشی آنلاین وردپرس حرفهای
۴۴۰,۰۰۰ توماننصب، راه‌اندازی و استفاده از وردپرس از صفر تا صد به صورت آنلاین و Local
این دوره‌ی آموزشی شامل کلیه‌ی نکات مربوط به نصب، راه‌اندازی و استفاه‌ی کاربردی از وردپرس به منظور طراحی و ساخت یک وب‌سایت می‌باشد که به شما کمک می‌کند تا این CMS Platform را به سادگی نصب و راه‌اندازی نموده و هر وب‌سایتی را به آسانی بر روی آن پیاده‌سازی نمایید. در این دوره‌ی آموزشی، نصب و راه‌اندازی وردپرس به صورت آنلاین و بر روی یک سرور واقعی و همچنین بر روی وب سرور Local با جزئیات کامل شرح داده شده است.
منتخب من
هر از گاهی یکی از نوشته‌ها رو که فکر میکنم مفیدتر هست اینجا می‌گذارم تا حتما خونده بشه
از من چرا رنجیده‌ای؟
ای یارِ ناسامانِ منْ از من چرا رنجیده‌ای؟
وی درد و ای درمانِ منْ از من چرا رنجیده‌ای؟
ای سروِ خوش بالای منْ ای دلبرِ رعنایِ من
لعلِ لَبَتْ حلوایِ منْ از من چرا رنجیده‌ای؟
به نظر من هیچ مردی در این جهان بهتر از سعدی عاشقی کردن رو بلد نیست. همه‌ی مردها باید برن در مکتب سعدی عاشقی کردن رو یاد بگیرن که بتونن انقدر شیرین دلجویی کنن از دلبری که او رو رنجیده خاطر کردن (این رو که شوخی میکنم؛ اینجا اصلا نَقلِ زن و مرد نیست. به طور کلی دارم میگم)
سعدی درحالیکه همیشه جایگاه خودش رو حفظ میکنه اما در عین حال خیلی ظریف و دلنشین عاشقی میکنه و به معشوق پر و بال میده. کم نمیذاره در حال خوب دادن به طرف مقابل، فکر نمی‌کنه که داره او رو پررو میکنه، چون خودش خودش رو میشناسه و ارزش‌های خودش رو می‌دونه و می‌دونه که معشوق هم تمام اینها رو می‌دونه.
اگر معشوق رو عزیز و بزرگ میکنه، طرف می‌فهمه که این از جایگاه بزرگ‌منشی و شیرین سخنیِ او هست نه از جایگاه ضعف و ناتوانی. انگار که سعدی بی قید و شرط عاشقی میکنه و طرف رو کاملا رها و آزاد میذاره. در عین حال که اصلا وابسته نیست به معشوق اما یه حال خوبی رو در طرف ایجاد میکنه که طرف دیگه خودش حاضر نباشه بره جای دیگه.
من همیشه فکر میکنم به اینکه ما باید در روابطمون بهترینِ خودمون رو بذاریم و به هیچ چیزی کمتر از بهترینِ خودمون رضایت ندیم. چون بهترینِ یک نفر رو داشتن (حالا اون آدم هر کسی و در هر سطحی که باشه) اصلا ساده نیست. بهترینِ هر آدمیْ یک چیز خیلی منحصر به فرد و بسیار کمیابه و این رو هر آدمی درک میکنه. یعنی کسی که طعمِ بهترینِ یک نفر رو چشیده باشه دیگه هرگز نمی‌تونه به چیزی غیر از اون رضایت بده و این باعث میشه که طرف خودش بخواهد که در اون رابطه بماند و در عین حال ما خودمونْ در پایانِ کار بسیار راضی و خشنود خواهیم بود چون بهترینِ خودمون رو زندگی کردیم.
پس به جای اینکه دائما تلاش کنیم و اضافه کاری کنیم باید تمرکزمون رو روی خودمون بذاریم. از هر نقطه‌ای که الان هستیم سعی کنیم که بهترینِ خودمون باشیم؛ چه در رابطه‌ی عاطفی، چه در مقابل خانواده و دوست، در مقابل کار یا حتی در مقابل بدن و سلامتیمون… در هر موقعیتی و در مقابل هر کس و هر چیزی سعی کنیم که بهترینِ خودمون باشیم. در اینصورت همه ارزش ما رو درک خواهند کرد و محبوب دل‌ها خواهیم شد.
این رو سعدی خیلی خوب درک کرده به نظر من. سعدی کسی بوده که باورهای قدرتمندی نسبت به خودش و توانمندیهاش و ارزش‌هاش داشته. من ندیدم کسی رو که مثل او خودش رو قبول داشته باشه و همین احساس ارزشمندیِ درونی باعث شده که سعدی بهترینِ خودش رو بذاره در عاشقی کردن و از هیچ چیزی نترسه؛ ترس از دست دادن نداشته باشه. چون می‌دونه که هیچ احمقی حاضر نیست او رو از دست بده. کجا پیدا کنه بهتر از او رو؟!
آخرین نوشته
۲۵
مرداد
۱۴۰۱
روزانه‌نگاری – سه‌شنبه ۲۵ مرداد ۱۴۰۱
ما امروز یک قدم به تغییر بزرگ نزدیک‌تر شدیم و من بسیار از این بابت هیجان‌زده‌ام. نه فقط به این خاطر که تغییری دارد اتفاق می‌افتد بلکه بیشتر به این دلیل که ما داریم از منطقه‌ی امن خودمان و از شرایط با ثباتی که داریم خارج می‌شویم. ما داریم کنترل اوضاع را به دست می‌گیریم. چیزی که من سالها بود آرزویش را داشتم و تمام مدت ذهنم به دنبالش بود.
من بخش اعظمی از سالهای گذشته را در احساس اسارت به سر برده بودم؛ این حس که آنطور که می‌خواهم بر روی زندگی و شرایطم کنترل ندارم. انگار که گیر افتاده‌ام، انگار که نه راه پس دارم نه راه پیش. خیلی وقت‌ها احساس خفقان عجیبی داشتم. واقعا حس میکردم که خودم را با دست خودم اسیر شرایطی کرده‌ام که هیچ راهی برای خلاصی از آن ندارم. من در تمام عمرم تصمیم‌گیرنده و عمل‌کننده‌ی سریعی بودم و حالا احساس میکردم که هیچ راهی برای خروج از این اسارت ندارم.
به شدت سایه‌ی سنگین دیگران را بر روی زندگی و تصمیماتم احساس میکردم. من وارد شرایطی شده بودم که هیچ گونه درکی از آن نداشتم. آزادی عمل گذشته‌ام از من گرفته شده بود. در عین حال نمی‌خواستم وارد فاز مقاومت و این چیزها بشوم،...
آنچه در اندیشه‌هایم شروع و در قلبم پایان می‌یابد
۲۵
مرداد
۱۴۰۱
روزانه‌نگاری – سه‌شنبه ۲۵ مرداد ۱۴۰۱
ما امروز یک قدم به تغییر بزرگ نزدیک‌تر شدیم و من بسیار از این بابت هیجان‌زده‌ام. نه فقط به این خاطر که تغییری دارد اتفاق می‌افتد بلکه بیشتر به این دلیل که ما داریم از منطقه‌ی امن خودمان و از شرایط با ثباتی که داریم خارج می‌شویم. ما داریم کنترل اوضاع را به دست می‌گیریم. چیزی که من سالها بود آرزویش را داشتم و تمام مدت ذهنم به دنبالش بود.
من بخش اعظمی از سالهای گذشته را در احساس اسارت به سر برده بودم؛ این حس که آنطور که می‌خواهم بر روی زندگی و شرایطم کنترل ندارم. انگار که گیر افتاده‌ام، انگار که نه راه پس دارم نه راه پیش. خیلی وقت‌ها احساس خفقان عجیبی داشتم. واقعا حس میکردم که خودم را با دست خودم اسیر شرایطی کرده‌ام که هیچ راهی برای خلاصی از آن ندارم. من در تمام عمرم تصمیم‌گیرنده و عمل‌کننده‌ی سریعی بودم و حالا احساس میکردم که هیچ راهی برای خروج از این اسارت ندارم.
به شدت سایه‌ی سنگین دیگران را بر روی زندگی و تصمیماتم احساس میکردم. من وارد شرایطی شده بودم که هیچ گونه درکی از آن نداشتم. آزادی عمل گذشته‌ام از من گرفته شده بود. در عین حال نمی‌خواستم وارد فاز مقاومت و این چیزها بشوم،...
۲۵
مرداد
۱۴۰۱
کلام در دست سعدی مثل موم بوده
سخنِ لطیفِ سعدی نه سخنْ که قندِ مصری / خجل است از این حلاوتْ که تو در کلام داری
آقا من چطوری، به چه زبانی و با چه کلامی بگم که چقدر عاشق سعدی هستم؟ اصلا در مقابل چنین آدمی که اینطوری سخن گفته مگه جایی برای سخن گفتن هم باقی می‌مونه؟
به خدا که کلامی نمیشه گفت که گویا‌تر و شیرین‌تر از کلامی باشه که او استفاده کرده.
من از این عاشق‌تر دیگه نمی‌تونم بشم. دیوانه کرده من رو.
یعنی اونقدر من لذت می‌برم از این طرز صحبت کردنش که می‌‌خوام برم توی کوه و بیابان فریاد بزنم از شدت ذوق‌مرگی. بابا آخه تو چطوری می‌تونی توی یک بیت و فقط یک بیت، تا این حد عزت بدی هم به خودت و هم به طرف مقابلت. کلام در دست تو مثل موم بوده واقعا.
بیا بگو ساقیت کی بوده جان من؟ بیا بگو چطوری متصل بودی به کجا متصل بودی که اینطوری تونستی ما رو انگشت به دهان کنی!!!!
فقط یک بیت؛ توی مصرع اول گفته سخن سعدی لطیف و بسیاااار شیرینه، شیرین در حد قند مصری. سخن سعدی فقط سخن نیست، سعدی فقط حرف نزده، بلکه قند مصری تراوش کرده، شیرین و لطیف حرف زده. بعد در مصرع دوم گفته اما همین سخن سعدی...
۲۴
مرداد
۱۴۰۱
روزانه‌نگاری – دوشنبه ۲۴ مرداد ۱۴۰۱
آنقدر این چند روزی که خانه بوده‌ام تمیز کاری کرده‌ام که دیگر رمق ندارم. مخصوصا روزهایی که می‌خواهم خانه را ترک کنم تمام مدت در حال تمیزکاری و جمع و جور کردن هستم. اما خسته و ناراحت نیستم چون دارم خودم را برای تغییر آماده میکنم و این خوشحالم می‌کند. به خواهرم می‌گویم من یک جوری دارم سهم خودم را در این مورد انجام می‌دهم که خدا را در رودربایستی گذاشته‌ام. الان خدا با خودش می‌گوید: «بابا این فرش‌ها رو هم تمیز کرده، دیگه اصلا راه نداره. باید هر جوری هست این اتفاق بیفته» 😄
هر چه فکر میکنم که امروز چه کار کردم فقط تصویر جرم‌گیر و اسپری تمیز‌کننده و ماشین لباسشویی و اینها در نظرم می‌آید.
واقعا از صبح تا الان که حوالی ۸ شب است همین چند دقیقه است که نشسته‌ام (البته به جز برای نهار)، الان هم برای این است که کار مشتری را قبل از رفتن انجام دهم. حالا هم که نشسته‌ام پرده را صاف و مرتب میکنم. بیماریِ مرتب کردن گرفته‌ام؛ وسواس نظم. البته که کاملا مطمئنم که من در این خانه این رفتارهای عجیب و غریب را در مورد تمیز کردن دارم. البته هر جایی باشم مرتب کردن را خواهم داشت اما تمیز کردن افراطی...
۲۳
مرداد
۱۴۰۱
روزانه‌نگاری – یکشنبه ۲۳ مرداد ۱۴۰۱
دیروز اتفاقات خیلی زیادی افتاد، اما من اصلا در موقعیتی نبودم که بخواهم بنویسم. ما در حال طی کردن گذاری سخت هستیم که تمام توان و انرژی‌مان را گرفته است. دیشب اصلا حس و حال خوبی نداشتم اما تمام تلاشم را کردم که ذهنم را کنترل کنم. حالا دیگر می‌دانم که من مسئول راضی کردن دیگران نیستم و حتی اگر بخواهم هم توان انجام دادن این کار را ندارم. می‌دانم که تنها کسی که می‌داند واقعا چه کاری برای ما مناسب است خود ما هستیم، دیگران با وجودیکه خیر و صلاح ما را می‌‌خواهند اما نمی‌توانند راهنمای درستی برای ما باشند، چون آنها ترس‌ها و نگرانی‌های خودشان را دارند.
من همیشه به این فکر میکنم که پدر و مادرهای ما هر تصمیمی که خواسته‌اند برای زندگی‌شان گرفته‌اند اما حالا ما را با ترس‌های بیهوده بمباران می‌کنند. حتی خیلی وقت‌ها اطرافیان ما نمی‌دانند که دارند با خودخواهی خودشان مانع ما می‌شوند یا شاید هم می‌دانند اما حال خوب خودشان برایشان مهم‌تر است.
تمام دیروز را رانندگی کرده بودم و از جایی به جای دیگر رفته بودم تا یک چیزهایی بخرم. شبِ طولانی و سخت و پُر از فکر و خیالی را هم گذراندم.
صبح که بیدار شدم برای چند لحظه رفته بودم در نقش...
۲۱
مرداد
۱۴۰۱
روزانه‌نگاری – جمعه ۲۱ مرداد ۱۴۰۱
دیشب آنقدر خسته و بی‌حوصله بودم که هر کاری کردم نتوانستم چیزی بنویسم. مدتی هم پای کامپیوتر نشستم و واقعا تلاش کردم که بنویسم اما به هیچ وجه نتوانستم. ترکیبی از افسردگی و خستگی و بی‌حوصلگی و همه‌ی اینها بودم. ساعت‌ها طول کشیده بود تا هر دو طبقه را نظافت کنم. وقتی کار تمام شد و رفتم دوش بگیرم عضلات پاهایم مانند زمان‌هایی که به پیاده‌روی طولانی می‌روم درد گرفته بودند. فهمیدم که خیلی زیاد سر پا بودم و راه رفته بودم. بعد هم در آماده کردن غذا به مادر کمک کرده بودم. شب هم برنج را دم کردم.
بچه‌ها خیلی دیر از کارگاه آمدند، دستگاه‌های جدیدی خریده بودند که باید نصب می‌شد. من قبل از آمدن بچه‌ها از شدت بی‌حوصلگی و البته خستگی خوابیدم.
امروز و دیروز هر بار نه صفحه در دفترم نوشتم. نوشتن صبحگاهی برای من مانند مراقبه کردن است، باید آنقدر بنویسم تا ذهنم خالی شود. تا زمانیکه محتویات مغزم را روی کاغذ نیاورم آرام نمی‌شوم. معلوم است که این دو روز ذهنم خیلی درگیر بوده.
امروز اتفاقی پیش آمد که خیلی بیشتر مرا متوجه‌ی این موضوع کرد که بسیاری از آدم‌ها به دنبال سودهای کوتاه مدت هستند. به دنبال اینکه در این برهه بتوانند سودی ببرند و فکر...
۱۹
مرداد
۱۴۰۱
روزانه‌نگاری – چهارشنبه ۱۹ مرداد ۱۴۰۱
امروز روز شلوغ اما خوبی بود. صبح حدود ۷:۲۰ از خانه خارج شدم تا داروهای مادر را بگیرم. مادر داروهای ثابتی برای فشار خون و چربی و این چیزها مصرف می‌کند که هر دو ماه یکبار از درمانگاه طرف قرارداد با بیمه‌‌ی خودش داروها را تهیه می‌کند. من قبلا هم برای گرفتن داروهایش رفته بودم و می‌دانستم روالش چیست. دکتر خودش که همیشه داروها را می‌نوشت امروز نبود، مرخصی بود. بنابرانی از یک دکتر دیگر نوبت گرفتم و رفتم پشت در اتاقش و متوجه شدم که در قفل است. ایستادم پشت در. شماره‌ی من ۱۲ بود اما هیچکس آنجا نبود تا اینکه پیرمردی دوستداشتنی که به سختی راه می‌رفت آمد و شماره‌اش را نشانم داد. دیدم که او ۱۱ است. به محض اینکه دکتر در را باز کرد صدایش زدم که برود داخل. همان موقع شماره‌ی یک آمد. قاعدتا بعد از پیرمرد دوستداشتنی او رفت. در همین مدت سر و کله‌ی بقیه‌ی شماره‌ها از این طرف و آن طرف پیدا شد.
شماره‌های ۲ و ۳ و ۵ خانواده بودند که با هم رفتند داخل. شماره‌ی ۱۰ هم داخل رفت. در این مدت پیرمرد دوستداشتنی را می‌دیدم که داروهایش را گرفته و آن حوالی می‌چرخد. متوجه شدم که خانمی او را به...
۱۸
مرداد
۱۴۰۱
روزانه‌نگاری – سه‌شنبه ۱۸ مرداد ۱۴۰۱
بالاخره امروز آزمایش دادم. وقتی رفتم برای آزمایش ۱۸ ساعت بود که در ناشتایی کامل بودم. کمبود قند نشان ندهد خوب است 🥴
کار آزمایش سریع و راحت و روان انجام شد. برگشتم خانه و صبحانه خوردم. نمی‌دانم چه شده بود که بعد از صبحانه احساس میکردم دارم از خستگی غش میکنم. شاید به دلیلِ یک دفعه خوردن بعد از این همه ساعت بود. حدود یک ربع روی کاناپه دراز کشیدم و فی‌الواقع غش کردم. اما اگر این استراحت کوتاه را نمی‌کردم نمی‌توانستم بقیه‌ی روز را ادامه دهم.
با اینکه دیروز تقریبا تمام کارها را انجام داده بودم اما باز هم که شروع کردم به کار کردن یک دنیا کار بود که تا لحظه‌ی آخرِ حرکت کردنم ادامه داشت. دیروز داشتم فکر میکردم که من در این خانه دچار وسواس ذهنی برای تمیز و مرتب کردن هستم، دلیلش هم این است که من این خانه را کاملا نو تحویل گرفتم، بنابراین ذهن من می‌داند که حد تمیز بودن این فضا کدام نقطه است و تمام تلاشش را می‌کند که همیشه در همان نقطه باشد.
در واقع در ذهن من استاندارد مشخصی برای تمیزی این فضا وجود دارد و نمی‌توانم از آن استاندارد پایین‌تر بیایم. درحالیکه اگر در جای دیگری بودم که از ابتدا...
۱۷
مرداد
۱۴۰۱
روزانه‌نگاری – دوشنبه ۱۷ مرداد ۱۴۰۱
امروز را دیرتر از همیشه شروع کردم چون خیلی خسته بودم. البته که منظورم از دیرتر از همیشه قبل از ساعت هشت است اما برای من خیلی دیرتر از همیشه محسوب می‌شود.
بعد از صبحانه بالکن را شستم، اثر خاک دیروز در بالکن کاملا مشخص بود.
بعد از آن هم سریع دست به کار شدم و حلوای رژیمی را درست کردم. همه چیزش خیلی خوب شده به جز اینکه دست من از جا درآمده از بس که هم زدم. برای یک بار انجام دادن تجربه‌ی خوبی بود اما بعید است که دیگر اقدام به حلوا پختن کنم.
فکر کنم نگفته بودم که من عاشق حلوا هستم؛ مخصوصا حلواهای پنبه خانم که فوق‌العاده می‌شوند؛ کم شیرین و خوشرنگ با بافت عالی. مادر فقط به خاطر من حلوا می‌پخت، به خدا که یک قابلمه حلوا را تنهایی می‌خوردم و حاضر نبودم حتی یک قاشقش را با کسی تقسیم کنم (خدا را شکر هیچکس هم طالب خوردنش نبود)
حلوا در این مدت جزء معدود چیزهایی بود که واقعا دلم می‌خواست و هنوز هم می‌خواهد. یعنی مثل بقیه‌ی چیزها نبود که خوردن و نخوردنشان برایم یکی است. خیلی چیزها را که دیگر اصلا دلم نمی‌خواهد بخورم، خیلی چیزها هم هستند که اگر هیچوقت نخورم اصلا برایم مهم نیست...
۱۶
مرداد
۱۴۰۱
روزانه‌نگاری – یکشنبه ۱۶ مرداد ۱۴۰۱
با اینکه دیشب خیلی دیروقت (حدود ساعت ۲:۳۰) خوابیده بودم اما صبح ساعت ۶ بیدار شدم. تازه بعد از من، خروس شروع به خواندن کرد. خیلی زیاد نوشتم و برخی از دفترهایم را آوردم و یک چیزهایی که قبلا نوشته بودم را خواندم و قهوه خوردم.
سعدی داشت یک نفر را که وارثِ ارثیه‌ی زیادی شده بود و مالش را با گشاده‌دستی برای همه خرج می‌کرد نصیحت می‌کرد:
اگر هر چه یابی به کَف بَرنهی
کَفَتْ وقتِ حاجت بمانَد تهی
گدایان به سعیِ تو هرگزْ قوی
نگردند، تَرسَمْ تو لاغر شوی
طرف که به فراوانی معتقد بود جواب داد:
خور و پوش و بخشای و راحتْ رسان
نگه می چه داری ز بهرِ کسان؟
زَر و نعمت اکنون بده کانِ تُست
که بعد از توْ بیرون زِ فرمانِ تُست
به دنیا توانی که عُقبی خَری
بخر، جانِ من، ورنه حسرت بری
هر دو طرفِ ماجرا حرفهای قشنگی زدند سر صبحی.
امروز متوجه شدم که هفت تا از هسته‌های ازگیل جوانه زده‌اند؛ نه پنچ تا و بیشتر از دیروز خوشحال شدم.
کبوترها واقعا ترسو هستند؛ دو نسل است که اینجا بچه می‌زاید و بزرگ می‌کند و به ثمر می‌رساند هنوز وقتی کسی به بالکن می‌رود از لانه خارج می‌شود. من مانده‌ام چگونه صدها و بلکه هزاران سال است که کبوتر دوست انسان است؟ مگر نه این...
۱۵
مرداد
۱۴۰۱
روزانه‌نگاری – شنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۱
صبح زود بیدار شدم تا اول وقت برسم آزمایشگاه. قبل از بیرون رفتن چای را گذاشتم و یک سری لباس هم داخل ماشین لباسشویی ریختم.
یک ظرف آب داخل ماشین بود که درش باز شده بود و ریخته بود روی زیرپایی ماشین که حالت موکتی دارد. نم آب با گرمای هوا در هم آمیخته بود و ماشین دم کرده بود. حالا آبِ درون ظرف چه بود؟! آب مقطر که از تمیز کردن مصیبت‌بار برفک یخچال‌های مادر جمع شده بود. آب را به سختی جمع‌آوری کرده بودم تا برای اتو استفاده کنم. اما این اتفاق را ندیده گرفتم و سعی کردم خودم را ناراحت نکنم.
بعد از آن با درِ بسته‌ی آزمایشگاه مواجه شدم. تمام دیروز داشتم فکر میکردم که ایکاش پنجشنبه زنگ زده بودم و پرسیده بودم که شنبه هستند یا نه. واقعا نمی‌فهمم چرا یک روزی که بین چند روز تعطیلی قرار می‌گیرد باعث می‌شود که همه کارهایشان را تعطیل کنند. آزمایشگاه چرا باید تعطیل باشد؟! از بس که ما آدم‌ها به کاری که انجام می‌دهیم علاقه نداریم و همیشه به دنبال در رفتن از آن هستیم.
باز سعی کردم که خودم را آرام کنم و گفتم شاید اگر امروز آزمایش می‌دادم نمونه‌ی خونی را تا بعد از تعطیلات نگه می‌داشتند و...
۱۴
مرداد
۱۴۰۱
روزانه‌نگاری – جمعه ۱۴ مرداد ۱۴۰۱
شوخی شوخی ۳۶ ساعت در روزه بودم. واقعا قصدش را نداشتم. احساس میکنم خودم از خودم رکب خوردم. صبح قبل از بیرون رفتن از خانه یک چیزهایی خوردم تا برای رفتن به جاده انرژی داشته باشم.
اتوبان ترافیک بود، مردم همگی به دل جاده زده بودند به قصد سفر. چند تایی تصادف هم شده بود که مزید بر علتِ ترافیک بود.
به محض رسیدنم به خانه به گل‌ها سر زدم. به لطف همسایه‌های عزیزمان حالشان خوب بود. اما یک صحنه‌ی فوق‌العاده هم دیدم؛ چند وقت پیش که رخشا آمده بود قزوین، ازگیل خریده بودیم (نمی‌دانم چرا هنوز هم فکر میکنم آنها ازگیل نبودند بلکه گلابی وحشی بودند. ازگیل کوچکتر و گس‌تر از این‌هاست. اما همه گفتند که من اشتباه میکنم و اینها هم ازگیل هستند اما درشت‌تر) خلاصه هر چه که بودند بسیار خوشمزه بودند.
من هسته‌ی چند تایشان را نگه داشته بودم و بعد در گلدان کاشته بودم. اما راستش هیچ امیدی به سبز شدنشان نداشتم. اما وقتی برگشتم دیدم پنج تایشان جوانه زده‌اند و از خاک بیرون آمده‌اند. آنقدر خوشحال شدم که خدا می‌داند.
کبوتر دوباره تخم گذاشته و نشسته است. خدا به داد برسد.
بالکن را شستم و گل‌ها را آب دادم.
باید بگویم که سر قولم ماندم و تا امروز موهایم را...
۱۳
مرداد
۱۴۰۱
روزانه‌نگاری – پنجشنبه ۱۳ مرداد ۱۴۰۱
نکات امروز:
برای روابطمان چه بهایی حاضریم بپردازیم؟
تا به حال از چه چیز با ارزشی گذشته‌ایم برای داشتن رابطه‌ای که به آن احساس علاقمندی می‌کنیم؟
آیا حرف و عمل‌مان در رابطه یکی هستند؟
همواره بهترینِ خودمان باشیم.
صبح که از خواب بیدار شدم ناگهان برای خودم یک روزه‌ی ۲۴ ساعته تجویز کردم. با اینکه تصمیم جدی گرفته بودم که دیگر روزه‌ی ۲۴ ساعته نخواهم گرفت اما نمی‌دانم چرا یک دفعه احساس کردم بدنم به این روزه نیاز دارد. به خصوص که شب قبل دیر شام خورده بودم و این چند روز هم در خوردن بعضی چیزها زیاده‌روی کرده بودم. بنابراین از همان اول صبح و بعد از نوشیدن قهوه‌ی تلخ وارد روزه شدم.
خودمان را سریع به کارگاه رساندیم تا بتوانیم کارها را به موقع و قبل از رفتن به سمت دکتر به یک سرانجامی برسانیم. من به معنای واقعی کلمه یک نفس کار کردم. اگر تصور می‌کنید که این روزهایی که کارگاه می‌روم مثلا می‌روم که بچه‌ها را مدیریت کنم سخت در اشتباهید؛ در روزهایی که سفارشی باید بیرون برود من پا به پای تمام بچه‌ها کار میکنم؛ کارهای نهایی را چک و بسته‌بندی میکنم. در واقع اکثر گروه هیات مدیره همین کار را انجام می‌دهند تا مطمئن شویم که...
۱۲
مرداد
۱۴۰۱
روزانه‌نگاری – چهارشنبه ۱۲ مرداد ۱۴۰۱
نکات امروز:
با کلام خود گناه نکنیم
دهانمان را جز برای گفتن کلام مثبت باز نکنیم
کلام را محتاطانه خرج کنیم
بذرهای منفی را در درون خودمان و دیگران نکاریم
کارگاه به شدت گرم و شرجی بود. یک پنکه به سالن اضافه کردیم که کمی هوا را جابه‌جا می‌کرد و کمی احساس بهتری ایجاد می‌کرد اما همچنان تحمل اوضاع سخت بود. یکی از دخترها مسئولیت چای را به عهده گرفته و انصافا از وقتی فقط او چای دم می‌کند کیفیت چای در کارگاه بسیار بالاتر رفته. سفارشی داریم که باید بیرون برود، بنابراین فردا هم باید بروم کارگاه.
امروز در کارگاه به این موضوع فکر میکردم که تا به حال چقدر در زندگی‌ام با کلامم مرتکب گناه شده‌ام؛ گناه کردن با کلام یعنی بذرهای منفی را در درون خودت یا دیگران بکاری. حالا بسته به اینکه چقدر خاک درونت برای پرورش دادن بذرهای منفی حاصلخیز باشد، این بذرها در درون تو رشد می‌کنند و زندگی‌ات را نابود می‌کنند. مثلا چند بار تا به حال به خودت گفته‌ای که عرضه نداری؟ که زیبا نیستی؟ که توانمند نیستی؟ و خیلی چیزهای دیگر...
قاضی درون تو آماده است تا این حرف‌ها را بشنود و شروع کند به قضاوت کردن تو.
حالا ما همین بذرهای منفی را خواسته...
۱۱
مرداد
۱۴۰۱
روزانه‌نگاری – سه‌شنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۱
صبح زود بیدار شدم، نوشتم، قهوه خوردم و آماده‌ی رفتن شدم. البته بعد از یک صبحانه‌ی خوب.
رخشا را صادقیه دیدم و با هم تا سالن رفتیم. در بدو ورودمان چای دم کردیم و نفری دو لیوان چای درست و حسابی خوردیم و آماده‌ی کار شدیم. رخشا از مراحل کار فیلمبرداری کرد برای تهیه‌ی دوره‌ی آموزشی رنگ و لایت که بسیار برای تهیه‌ی آن زحمت کشیده و این تخصص را به صورت حرفهای آموزش داده است.
من تمام امروز الکل به دست می‌رفتم دستشویی چون دستشویی سالن فقط فرنگی است. واقعا نمی‌دانم با این وسواس‌های مسخره چگونه کنار بیایم. البته که آدمیزاد اگر مجبور باشد تن به هر کاری می‌دهد. خود من بارها و بارها تن به چیزهایی داده‌ام که بعدا که فکر کرده‌ام باورم نمیشده که فلان کار را انجام داده باشم. اما وقتی که مجبور نیستی ذهنت درگیر افکار بیهوده می‌شود.
در زمان‌های مکث بین کار، تا وقتی که رنگ موهایم روشن شود، با رخشا حرف می‌زدیم؛ گفتیم که دوره‌هایی در زندگی هستند که دوره‌ی گذارند؛ شاید ظاهر شرایط در این گذارها مطلوب نباشد اما در درون می‌دانی که رو به جلو در حرکت هستی. خیلی وقت‌ها موانع یا کمبودهایی پیش می‌آید که همگی نشانه‌هایی از یک تغییر و تحول مثبتند....
۱۰
مرداد
۱۴۰۱
روزانه‌نگاری – دوشنبه ۱۰ مرداد ۱۴۰۱
بعد از ۱۸ ساعت صبحانه خوردم و با پنبه خانم رفتیم استخر. مادر با سه خانم دیگر مثل خودش همراه شده بود و با هم راه می‌رفتند و حرف می‌زدند. هر بار که به آنها می‌رسیدم می‌شنیدم که از هر دری سخنی می‌گویند. من هیچوقت از آن آدم‌هایی نبودم که سر صحبت را با کسی باز می‌کنند و درباره‌ی چیزهای مختلف حرف می‌زنند. اگر هم کسی با من حرف بزند انتظارم این است که صحبتش هدف خاصی داشته باشد و در نهایت به یک نقطه‌ای برسد.
در واقع من هیچوقت آدم مکالمات بی‌هدف نبودم و نیستم. شاید به این دلیل که زنانگی در من آنقدر قوی نیست.
اما از این هم که بگذریم اصولا من شروع کننده‌ی روابط نیستم؛ نه در شروع کردن خوبم و نه در نگه داشتن و ادامه دادن روابط. اما اگر کسی با من بماند و ادامه دهد، به شرط آنکه دنیایش با دنیای من هماهنگ باشد، از یک جایی به بعد دیگر انرژی من وارد آن رابطه می‌شود و رابطه برایم تبدیل به چیز ارزشمندی می‌شود که باید به خوبی از آن مراقبت کرد.
اما اصولا آدم‌های کمی می‌توانند با من ادامه دهند، به همین دلیل دایره‌ی روابط من بسیار محدود و کوچک است.
آخر سر به پنبه خانم...
مریم کاشانکی
آنچه می‌بینم و آنگونه که می‌اندیشم
زندگی شگفت‌انگیزترین اتفاقی‌ست که می‌توانی تجربه کنی؛
همین زندگی که گاهی آنقدر سخت می‌شود که استخوان‌هایت از درد تیر می‌کشند و گاهی آنقدر شیرین که صدای خنده‌ات به آسمان هفتم می‌رسد.
همین زندگی که در آن گاهی دردِ تنهایی امانت را می‌بُرد و گاهی لذتِ همراهی دلت را به شوق می‌آورد.
همین زندگی که گاهی به غایت لذتبخش است و گاهی تا نهایت دردناک.
اصلا شگفت‌انگیزی ِ زندگی به همین گاهی اینطور و گاهی آنطور بودن است.
این معجونِ شگفت‌انگیز را یکجا سر بکش و نخواه که همه‌اش شیرین باشد که شیرینی زیاد دل آدم را می‌زند.
من، مریم کاشانکی، به عنوان کسی که به این هنر عشق می‌ورزد، تلاش میکنم تا اثری از این عشق را در هر عکس به جا بگذارم تا بهترین تاثیری که در توان دارم را بر بیننده داشته باشم. در ضمن از صمیم قلب دوست دارم چیزی را که می‌دانم در اختیار علاقمندان به این هنر قرار دهم، شاید که باعث شود مسیر برای کسی کوتاه‌تر و ساده‌تر شود. به همین منظور، سعی میکنم در قالب
ویدئوهای آموزشی و یا به گونه‌هایی دیگر این امر را به انجام برسانم.
من و عکاسی
فتوگرافی به معنای «نقش کردن با نور» است. ثبت کردن یک لحظه از هر چیزی و هر اتفاقی در قابی از نور و رنگ، ثبت کردن معجزه‌ی نور. در طول سالها و با تلاش هزاران نفر برای به تصویر کشیدن این اعجاز، عکاسی از یک علم تبدیل به یک هنر شده است. امروزه عکاسی فقط ثبت کردن وقایع نیست بلکه عکاسان خلاقیت را چاشنی کار خود کرده‌اند تا تصاویری چشم نواز خلق نمایند.
به خدمت گرفتن نور، این پدیده‌ی حیرت‌انگیز، هنری را ایجاد کرده است که انسان را از به کار بردن هر کلامی بی نیاز می‌کند، چرا که هر تصویری راوی داستان خود است. هر عکس از نگاه و ذهن عکاس خبر می‌دهد و پیام او را منتقل می‌کند.
جهت اطلاع
از جدیدترین ویدئو های آموزشی و مقالات
عضو خبرنامه شوید