راستش هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم که بخواهم در مورد چنین موضوعی بنویسم؛ همیشه تصور می‌کردم قرار است آدم مهمی بشوم و سوژه‌هایی که در موردشان می‌نویسم حتمن چیزهای خاص و دهان‌پر‌کنی خواهند بود. اما مثل اکثر آدم‌ها با آنچه تصور می‌کردم قرار است بشوم کیلومترها فاصله دارم و دغدغه‌هایم از همین قبیل دغدغه‌های دم‌دستی و روزمره […]

چشم‌های پدرم آبی است؛ نه از آبی‌های سرد یا از آن آبی‌های ترسناک، آبی اصیلی که رگه‌های طوسی ملایمی هم در خودش دارد؛ آبیِ حقیقی، آبیِ صادق، آبی شعرگونه. تنها بخش واقعن رنگ‌دار زندگی‌مان است. اگر رنگ بودم، آبی چشم‌های پدر بودم. اگر شعر بودم شعر حافظ بودم تا هزار هزار بار از لبان پدر […]

صبح باانرژی نشستم پای کامپیوتر و گفتم امروز به کارهای شخصی خودم که مدت‌ها به دلیل کمبود وقت به تعویق انداخته‌ام رسیدگی می‌کنم. دقیقن همان لحظه پدر جان زنگ زد و گفت که دو درخت خریده است برای کاشتن سر مزار. (دو تا از درخت‌هایی که قبلن کاشته بود خشک شده بودند.) گفتم بیا پدر […]