پدر و مادری را می‌شناسم که دغدغه‌ی حال حاضر زندگی‌شان نریدن بچه است (کلمه‌ی بهتری برایش سراغ ندارم، اگر از نریدن خوشتان نیاید باید بگویم عن نمی‌کند که به نظرم همان اولی بهتر است.) بچه نمی‌ریند، نه اینکه یبوست داشته باشد یا عنی در کار نباشد، در واقع بچه از عمل ریدن می‌ترسد و جلوی […]
یک دکان واقعی؛ هم الکتریکی است و هم فتوکپی. ملغمه‌ای از به‌هم‌ریختگی و ترویج عقیده. روی شیشه‌اش کاغذی چسبانده: «خدمات کپی برای دختران دانش‌آموز با حجاب چادر رایگان است.» این روزها احتمال اینکه کسی هم دانش‌آموز باشد و هم چادری چند درصد است؟ ریسک زیادی نکرده، البته به قدر امکاناتش کوشیده مروج عقیده‌اش باشد. چقدر […]
همواره تصور می‌کردم که نگرشام تعیین‌کننده‌ی احساساتم است و در صورت لزوم تغییردهنده‌ی آنها، بنابراین می‌کوشیدم نگرشام را مدیریت کنم. تلاش می‌کردم نگاهم به هر اتفاق یا هر فکر به‌گونه‌ای باشد که احساس دلخواهم را ایجاد نماید، یا دست‌کم احساسات نامطلوبم را بهبود دهد. حالا اما دریافته‌ام احساساتی هستند که سمت‌و‌سوی نگرش‌هایت را تعیین می‌کنند […]
یک وقتی یک جایی پیاده‌روی می‌کردم. آقایی مسافت زیادی را دور زد و از ماشین‌اش پیاده شد تا پیشنهادش را مطرح کند، پس از رد پیشنهاد، به‌زعم خودم مسافت زیادی را پیاده‌روی کردم و به نظرم سر از جای دیگری از شهر درآوردم. سرم پایین بود و به سرعت ایده‌ای که در ذهنم شکل گرفته […]
نمی‌دانم چه شد که زندگی‌ام را تبدیل به کلافی پیچیده کردم؟ هر چه می‌اندیشم می‌بینم من آدم این پیچیدگی نبودم هرگز، پس چه شد که کارم به بازکردن این کلاف سردرگم رسید که حالا هر طرف سر می‌چرخانم چیزی هست که باید درستش کنم تا برگردد به حالت قبل. آدمیزاد خیلی اوقات با زندگی‌اش کاری […]
چشم‌چرانی می‌کنم میان کتاب‌ها به دنبال کلمات خوب‌منظری که دلم بخواهد خلوتی با آنها داشته باشم و شبی را با آنها سر کنم. کلماتی که هوسم را برانگیخته کنند و مرا وادارند که دست ببرم به قلم. کلمات شهوت‌انگیزی که انگیزه‌‌های خفته‌ام را بیدار کنند. کلماتی که عشق پیری را در درونم بجنبانند و کاری […]
یکی از «تنبلان سرخوش» قرار است به زودی برگردد ایران. داشتیم با آن یکی تنبل که مثل من در ایران است (البته فعلن، اینطور که پهن شده است روی زبان انگلیسی به نظرم به زودی باید برای بدرقه‌اش بروم فرودگاه.) در مورد زمان ملاقاتمان گفت‌و‌گو می‌کردیم. تنبل گفت من از الان نمی‌توانم برای دو ماه […]
آدم‌ها سوال می‌کنند؛ بی‌مزه‌ترین و بی‌پاسخ‌ترین سوالها را؛ مثلن می‌پرسند شما چند تا بچه هستید؟ یا شغلت چیست؟ واقعن هنوز زمانه‌ی این سوال‌هاست؟ هنوز این سوالها آدم‌ها را با هم آشنا‌تر می‌کند؟ آدم‌ها سوال‌هایشان را مثل گردوی فالی از قبل خیسانده‌اند و هنوز پاسخ تو را نشنیده مشغولِ کندن پوست سوال بعدی می‌شوند. گردوهایی که […]
به دوستم گفتم در وب‌سایت جفتک می‌اندازم، هر کاری دلم بخواهد اینجا می‌کنم، اگر جای دیگری بودم آنقدر همه چیز را بالا و پایین می‌کردم که نوشته از دهان می‌افتاد. اینجا اما نگران هیچ نگاهی نیستم، احتمالن هیچ‌کس نمی‌خواند اما به هر حال یک جای عمومی است، شهر اگر خالی هم باشد من وسط خیابان […]
لغزیدن خنده‌ای شهوت‌بار بر روی لب‌های بی‌رنگش، رنگی تازه به آن تاریکی بی‌رمق داد که نمی‌شد نادیده‌اش گرفت. اتاق بوی مرد گرفته بود. مردی که شب‌های زیادی تنها خوابیده بود. حالا هم بعید بود این خنده‌ی شهوت‌بار بخواهد تبدیل به یک هم‌خوابگی زودهنگام شود. اما بیهوده خنده‌ای شهوت‌بار نمی‌لغزد بر لب‌های بی‌رنگ زنی. او به […]
