دلیلهایش را با مدادتراش تراشید و خردههایش را اینطرف و آنطرف پخش کرد، تازه توقع داشت که دلیلتراشیاش مورد تشویق هم قرار بگیرد. اصلن به فرض هم که خیلی تیز و تمیز تراشیده باشی، در نهایت دلیل تراشیدهای دیگر، حتی نمیشود مثل مداد دو خط با آن نوشت و بعد هم شاید پاک کرد. دلیلهای […]
پروردگارا؛ من از زندگی بقیه خبر ندارم، اما حضورت در زندگی من فقط معجزه بوده، فقط برکت، لطف بینهایت، عزت، آبروداری، وهابیت، بندهنوازی… دلم میخواد اینها رو به هر برگ از هر درخت بگم، به هر سنگریزه، به هر قطره بارون، به هر حشره، به هر ذره گردوغبار، به هر نفس و به هر سلول. […]
مکانهای کاملن نامربوطی هستند که وقتی در آنها حضور دارم غصههایم رشد میکنند و از تنم بیرون میزنند درحالیکه هنگام شکلگیری آن غصهها، هیچ ارتباطی میان من و آن مکانها نبوده است و این میترساندم؛ این خیال که اگر مکانم عوض شود شاید غصههایم کوچک شوند در ذهنم رنگ میبازد. این یعنی غصههای آدم، هر […]
دیدارگاه ما جایی بود پنهان از دید آنهایی که تاب دیدارمان را نداشتند و ما هر شب بیتابانه در آن دیدارگاه به هم میپیوستیم بیآنکه نگران نگاه پرتردیدشان بر جای خالیمان باشیم. بیتابی آنها گزندی نبود بر تبوتاب ما، نگاهها و تردیدهایشان ما را مردد نمیکرد، شیفتگیمان بزرگتر از تردید و بیتابی بود و عشقمان […]
من و شما نباید با متر امروز تصمیمهای ده سال یا بیست سال قبلمان را اندازه بگیریم، نه فقط به این دلیل که این سنجشِ غلط سبب یأس و دلزدگی میشود و ما را وادار به زیرسوال بردن خودمان و تمام مسیرطیشده میکند، بلکه مهمتر از آن بدین سبب که این قیاس، نابرابرتر از آن […]
خدایا تو را شکر برای دو موهبت؛ یکی «لبخند» و دیگری «فکر». برای لبخند که همانند کرامتی است که بیشک باید نصیب گروه اندکی میشد اما اینچنین سخاوتمندانه در اختیار همگان قرار دارد و چه خسرانی که ما ایناندازه اندک از این اعجاز بهره میبریم. لبخند که درست مانند عصای موسی در دستمان است و […]
تبوتاب شعر را علاقهی پدر به شعرخوانی در سر من انداخت. پررنگترین تصویری که از او دارم تصویر مردی همراه و درگیر شعر است؛ مردی که از بر و به آواز شعر میخواند، شعرهای جدید حفظ میکند و شعر میگوید. شعرهایی که از بر بود اغلب شعر نو بودند اما شعرهای تازهای که دنبال میکرد […]
تو اگر نژادپرست نبودی در مورد سیاهی قلب من نطق نمیکردی، شما همگی نژادپرستید؛ نژاد خودتان را میپرستید، یا شاید هم این پرستیدن را میپرستید، شاید این پرستیدن به زندگی حقیرتان معنا میبخشد. شمایید که اهل سیاه و سپیدید و قلب مرا سیاه میدانید و مال خودتان را سپید، ادعایی که نمیشود ثابتش کرد که […]
تقریبن همهی ما رویاهای تکرارشوندهای داریم که مکرر به سراغمان میآیند و غالبن هم آزاردهنده هستند. رویاهایی که خاستگاهشان مشخص نیست، بنابراین متوقف کردنشان اغلب نشدنی مینماید. معمولن این رویاها ریشه در ترسهای ما دارند یا اتفاقات بهظاهر بیاهمیتی که یک زمان رخ دادهاند و شاید حتی کاملن هم فراموش شدهاند اما جایی در ناخودآگاه […]
میپوییدم چیزی را در جایی که امکانِ بودنش آنجا به قدر امکان حضور تو در این نزدیکی کم بود، اما پوییدن را نمیتوانستم متوقف نمایم چرا که این تمام امیدم بود. چه چیزی را میپوییدم آنجا که تا این اندازه دور از دسترس بود و در عین حال مرا وانمیگذاشت که نپویم؟ بهخاطر نمیآورم… مدتهاست […]
