نمیتوانم به قدر کافی قدردان حضور بعضی آدمها در زندگیام باشم؛ کاش میشد نوار قلبی گرفت که در آن ضربان قدرشناسی انسان مشخص باشد، یا میشد نمایی از درون قلب نشان داد که احساس قدرشناسی در آن پیدا بود. انسانهایی که نه فقط درسهایی مقطعی بلکه شیوههای تازهای از نگریستن و اندیشیدن را یاد میدهند. […]
دختربچهی جالبتوجهی در فامیل داریم که ذکر خیر یکی از شیرینکاریهایش را اینجا کردهام. یک بار بچه به پایهی میز آویزان شده بود و به سختی خودش را بالا میکشید. پدربزرگش گفت: «بابا جان مراقب باش.» بچه چیزی نگفت و به کارش ادامه داد. چند لحظهی بعد دوباره پدربزرگ گفت: «مراقب باش بابا جان، میافتی.» […]
خیلی خیلی کم پیش آمده که من از آدمهای معمولی عکس بگیرم؛ منظورم از آدمهای معمولی افرادی است که مدل نبودهاند و قصد تبلیغ چیزی را نداشتهاند. فقط چند نفر بسیار نزدیک که هم آنها پذیرای سلیقهی من بودهاند و هم من پذیرای کارکردن با آنها. اما عجیب اینجاست که عکسهای همان نفرات اندک را […]
به گمانم توربینهای بادی یکی از زیباترین ساختههای بشرند؛ بالابلند و طناز و عشوهگر. نمیدانم تابهحال بهقدر کفایت به یک توربین بادی نزدیک شدهاید یا نه، اگر شده باشید حتمن آن انحنانی شهوتانگیز انتهای هر پره را دیدهاید، انحنایی که از دور دیده نمیشود، حتی از نزدیک هم دیده نمیشود، فقط در فاصلهی «بهقدر کفایت» […]
بارها به کلام گفتهام یا در ذهن یقین داشتهام که «من فرق دارم»، «برای من جور دیگری پیش خواهد رفت»، «من شبیه همه نخواهم شد» و در تمام آن موارد درست رأس ساعت، یک مشتِ بزرگ از ساعت دیواری بیرون آمده و محکم به صورتم نواخته شده است و همزمان صدایی از درون ساعت این […]
من و زندگی که تا پیش از این با هم عجین بودیم حالا غریبه شدهایم؛ دیگر انگار زندگی را نمیشناسم؛ شاید از ابتدا همینقدر غریبه بودیم و من گمان میکردم میشناسمش، شاید هم این چهرهی تازهای از زندگیست. همین نفهمیدن خودش بخش مهمی از غریبگی میان ماست. اما دقیقتر که مینگرم میبینم زندگی هیچگاه دروغ […]
بالاخره روز موعود رسید؛ روز موعود کدام روز است؟ همان روزی که قرار بود «تنبلان سرخوش» همدیگر را ملاقات کنند. من به عنوان تنبلترین فرد این گروه به خاطر نمیآورم جایی گفته باشم که پذیرای گروه هستم، من فقط گفته بودم که خودم را میرسانم. اما متاسفانه مابقی گروه که کمتر از من تنبلاند زرنگی […]
به خدا که قصدشان ساخت سریال ترکیهای بوده است، فقط برای رد گمکردن یک مفهوم پلیسی آن وسطها گنجاندهاند؛ انگار که کسی بخواهد به قصد پولشویی کسبوکار نامرتبطی راه بیندازد. شخصیت زن داستان به دلیل شتابزدگی در امر مقدس ازدواج، تا گلو در بدبختی فرو رفت، اما اجازه نداد چهار ماه بگذرد، درحالیکه هنوز بدبختیهایش […]
هیچ چیز به قدر نظم حالم را خوش نمیکند؛ جدن شیفتهی نظمدادن به فضاها هستم، نه اینکه در ذات آدم منظمی باشم، یعنی پتانسیل تبدیلشدن به نماد شلختگی را دارم که میشود مثل «حسنی»* او را وسیلهی آموزش الفبای زندگی به بچهها کرد. اما در عین حال شیفتهی نظم هستم؛ روند تبدیلشدن یک فضای بههمریخته […]
یک کلیپ عروسی دیدم؛ از همان کلیپهایی که آخر مجالس با افتخار از مهمانها میخواهند که بنشینند به تماشایش. برای خانوادهی درجهی یک صندلی میگذراند درست در مقابل پرده و میهمانها هم سعی میکنند تا جایی که میتوانند نزدیک شوند تا هیچ صحنهای را از دست ندهند. کلیپهای عروسی که مثل اکثر فیلمهای این زمانه […]
