روزانهنگاری – شنبه ۷ آبان ۱۴۰۱
صبح به دنبال مادر رفتم و یک بار دیگر به ادارهی آب رفتیم. آقایی که مسئول بود و باید پروندهی مادر را به ما میداد (که البته بگویم که آدم خوبی هم هست و قصدش کمک رساندن به ارباب رجوع است) امروز در دفتر مدیرعامل بود و گفت که مجبور است آنجا باشد و نمیتواند به اتاق خودش برگردد بنابراین به پروندهها دسترسی ندارد. به من گفت خودت فردا بیا و بگیر. نیازی نیست مادرت را بیاوری.
خلاصه دست از پا درازتر برگشتیم. در مسیر همراه مادر به بانک ملی سر زدیم تا کارت بانکی پدر را بررسی کنیم و ببینیم میتوانیم کارت جدید بدون حضور پدر (با کارت ملی او و فرمی که قبلا پر کرده بود) بگیریم یا نه که نشد. من نوبت گرفتم و مادر را به خانه رساندم و به جایش پدر را سوار کردم و برگشتیم.
خیلی با عجله برگشتم و تمام مدت با خودم فکر میکردم الان که برسم از نوبت ما گذشته است. باور نمیکنید که وقتی برگشتیم عددی که روی تابلو بود هنوز همان عدد قبل از رفتنمان بود. یعنی حتی یک نفر هم کارش انجام نشده بود که برود. واقعا تعجب کردم. البته که بانک ملی شرایطش را به لحاظ خدمات اینترنتی واقعا...