می‌بوسی در حالیکه نمی‌خواهی نمی‌بوسی در حالیکه می‌خواهی ظاهرا یک جابه‌جایی کوچک اتفاق افتاده است، انگار که یکی به دیگری گفته باشد «می‌شود من کنار پنجره بنشینم؟» و دیگری بزرگوارانه پذیرفته باشد. اما در همین جابه‌جایی ساده همه چیز کاملا تغییر می‌کند؛ به یکی می‌گویند روسپی و به دیگری نجیب؛ همینقدر ساده‌لوحانه. اما چیزی که ساده‌لوحانه‌تر است این است که خیلی‌هامان هنوز نمی‌دانیم که نه «خواستن و نبوسیدن» آن چیزیست که باید باشد و نه «بوسیدن و نخواستن». درستش این است که «ببوسی درحالیکه می‌خواهی». خواستن و بوسیدن، بوسیدن و خواستن و تکرار همین دو فعل... و انسان تنها برای تجربه‌‌ی اعجازی که در حدفاصل میان این...

ادامه مطلب