او هست و کافیست

«اوست» در حدفاصل میان هر ذره تا ذره‌ای دیگر؛ اوست «ذره» و اوست «حدفاصل».

خودزیستی

خودزیستی درباره‌ی «اصیل زیستن» است. درباره‌ی «خود بودن» و ذات یکتای خود را زندگی کردن.