هيچ عشقي هرگز و هرگز پايدار نخواهد ماند مگر و فقط مگر زمانی كه هر يك از طرفين زندگيِ شخصيِ خودشان را به عنوانِ يك فرد داشته باشند. اگر دو طرف براي بهبودِ شخصيِ خودشان برنامه اي نداشته باشند و علائقشان را به هر دليلي دنبال نكنند و اوقاتي را به تنهايي و با خودشان سپري نكنند دقيقا از همان نقاط عقده ها و بغض ها و تلخي ها شروع به شكل گرفتن مي كنند و روزي ميرسد كه كاسه و كوزه ي تمامِ نرسيدن ها و نداشتن ها و نشدن ها بر سرِ عشق شكسته ميشود و به سادگي عشق ها تبديل به نفرت ها ميشوند. پس اينكه هميشه و همه جا و همه وقت فقط با هم بودن و تمامِ مسيرها را با هم رفتن، قطعا نسخه ي سريال هاي آبكي ست و نه زندگيِ واقعي.
بایگانی برچسب برای: نرسیدن
مریم کاشانکی
من زندگی کردن را ذره ذره یاد گرفتم؛ سی سالگی سرآغاز تحولی بزرگ در من بود. کشف مسیرهای جدید، کشف شاد بودن و لذت بردن از اتفاقات ریز و درشت، کشف عاشقی، کشف ساده گرفتن زندگی، کشف خندیدن از ته دل و خلاصه کشف هر چیزی که میتوانست از من آدم بهتری بسازد.
تازهترین نوشتهها
- به موقع27 مهر 1403 - 9:50 ب.ظ
- چگونه میشود پیدا نشد؟26 مهر 1403 - 10:43 ب.ظ
- شکر کن که خر نیستی22 مهر 1403 - 10:17 ب.ظ
- موش مردگی19 مهر 1403 - 5:19 ب.ظ
- همه چیز دل است – بخش دوم18 مهر 1403 - 5:12 ب.ظ
حساب کاربری
تازهترین نوشتهها در کانال تلگرام
خودزیستی دربارهی
«اصیل زیستن»
است.
دربارهی «خود بودن» و ذات یکتای خود را زندگی کردن.