در بین حیوانات کسی دیگری را گروگان نمی گیرد یا بر سرِ عقاید پوچ و بی سر و ته نمی کُشد.
در بین حیوانات کسی درگیرِ باکره بودن یا نبودن ماده ها نیست.
در بین حیوانات روابط پیچیده نیستند و بچه ها بد تربیت نمی شوند.
در بین حیوانات تبِ گیاهخواری، همجنسگرایی و فمینیستی واگیردار نیست.
حیوانات هیچ گاه دزدی نمی کنند.
همه ی حیوانات از همان بچگی نانِ بازویشان را میخورند، نه نانِ پارتی کُلُفت یا پدر کلفت ترشان را……
با این اوصاف نفهمیدیم این حجمِ عظیمِ عقل و درایت که وجه تمایز ما و سایر موجودات است و البته مایه ی مباهات ما، دقیقا کجایِ داستان قرار است که به درد بخور باشد!!!!!!
دقیقا اینجا بدرد می‌خورد که خود را برتر و بالاتر و قدرتمندتر میبینیم و زمین و آسمان را که سهم اون‌ها بیشتر از ما است نابود میکنیم – آنجا که آنها را کثیف و نجس میدانیم و آنها را فقط منبع درآمد و سو استفاده و غذای خودمان میکنیم. جایی که حتی با سرنگ و اسید بزور میکشیم؟!؟!؟!چون فکر میکنیم با عقل تر هستیم بخاطر همین بیشتر از آنها اشتباه میکنیم.
غم انگیزه واقعا ??