فکری که بخشی‌ست از یک روایت ِ بزرگتر
تلاش می‌کند بیرون بجهد از مغز آدمی که بخشی‌ست از یک روح بزرگتر
گرفتار در مکانی که بخشی‌ست از یک جهنم بزرگتر
و دردی را به دوش می‌کشد که بخشی‌ست از یک تراژدی بزرگتر
و فکر آرزو می‌کند که ایکاش
بخشی بود از یک روایت کوچک
در مغز آدمی با روح کوچک
متعلق به مکانی کوچک
با دردهای کوچک
آنوقت نیازی به بیرون جهیدن نبود.
فکر می‌توانست یک جایی همان گوشه‌ی مغز لم بدهد
و از عمر کوتاهش لذت ببرد.
